آبی نویسِ هیوا

هنوزم با این امید میام که مریدا آدرس وبلاگمو یادش مونده باشه و یه بار بهم پیام بده:( دلم براش تنگ شده...

بدون خداحافظی... یه بار اومدم و دیدم وبلاگشو بسته...

و امروز تو دنبال کنندگان چشمم به باکس دنبال کردنش افتاد و دیدم هنوز کامنت هاش هم هست... دلم برات تنگ شده... ای کاش یه بار سر بزنی...