همه ی نوشته هام رو پیش نویس کردم. همه چیز چه خوب چه بد گذشته و من تمامش رو توی گذاشته جا میذارم و درس هایی که ازش گرفتم رو تو قلب و ذهنم نگهداری میکنم.
شاید بگید خیلی دیوونه م اما خوب شد که امسال نشد و دوباره قراره یه سال دیگه هم تلاش کنم .
خوشحالم بابت درسایی که گرفتم و قراره بگیرم.
خوشحالم از اینکه فهمیدم برای خانواده م خیلی مهمم فارغ از نتیجه.
دلم آشوبه بابت وقت های از دست رفته و کم کاریام اما هرچه زودتر تلاش میکنم احیا بشم . الان وقت این کار ها نیست .
و سر آخر f..k what others think :) همین که خونواده م تعداد محدودی از دوستام پشتم هستن برام کافیه:)
پ.ن : انقدرر ازین نیو استارت ها زدم و بعدش ول کردم که حسابش از دستم در رفته :)اما امیدوارم این استارت جواب بده :)