آبی نویسِ هیوا

* این پست حاوی مطالب درهم برهم است :)

میشه گفت از اواسط سال گذشته به این ور دیگه خیلی کم نوشتم و از یه جایی به بعد دیگه اصلا ننوشتم. توی زندگیم دوره هایی داشتم که نیاز بود برم تو خودم و یکم خودم رو پیدا کنم و این دوره هم از اون دوره ها بود.

اتفاقای ریز و درشت.... روز های پر از افسردگی پر از شادی .... موفقیت و شکست ها... خیلی سال تلخ و شیرینی برام بود... ولی موندم پشت کنکور دوباره و تولد بیست و یک سالگیم هم در هم پشت کنکور قراره سپری بشه... پ

موفق نشدم.چرا؟ چون ظرفیتش رو نداشتم. چون تلاش نکردم. اگه تلاش میکردم میشد. از این طرز فکر الانم احساس بلوغ میکنم. تا مسئولیتش رو به گردن نگیرم باز همون آش و همون کاسه. بالاخره پذیرفتم مشکل از منه. از کجا فهمیدم ؟ از اینجا همه ی قلبم و وجودم رو نذاشته بودم. چون دیدم توی این چند ماهه چقدر تو کارهایی که قلبم و وجودم رو گذاشتم موفق شدم. احساس موفقیت توی اون زمینه ها بهم اعتماد به نفس داد قدرت داد...پ

چاق شدم شدید. خیلی زیاد. میخوام رژیم کتو بگیرم. یکی از دوستام گرفته و کلی تاثیر داشته و گفتم به امتحانش می ارزه.

اوضاعم ؟ روزی هشت نه ساعت درس میخونم، ترجمه میکنم، هفته ای یه بار هم کلاس های موسسه ی سجونگ شرکت میکنم :)

راستی ! موسسه ی سجونگ تو تکمیل ظرفیت قبول شدم ! چی هست حالا؟ یه موسسه ی آموزش زبان وابسته به سفارت کره ی جنوبیه و اگر تو مصاحبه ( و اگر تو تکمیل ظرفیت باشه مصاحبه و ازمون تعیین سطح) قبول بشی میتونی به صورت کاملا رایگان و با هزینه ی دولت کره توی این کلاس ها توسط اساتیدی که خودشون کره این آموزش ببینی و مدرک معتبری هم داره. اواسط شهریور بود که اعلامیه ی تکمیل ظرفیت رو دیدم. سجونگ فقط دو تا شعبه تو ایران داره یکیش تو تهران و اون یکی اصفهان. تا همین قبل این تکمیل ظرفیت من اصلا شانسی برای شرکت کردن نداشتم. چون کلاس ها حضوری بود و توی دو تا شهر فقط برگزار میشد و اگر میخواستی از ترم صفر شروع کنی اونقدررررررر متقاضی زیاد بود که شانس هیچ بود. اما تکمیل ظرفیت از ترم دو به بعد باز بود و چون همراه آزمون بود کاملا بر حسب توانایی انتخاب میشدی و خوشبختانه من شانسش رو داشتم و قبول شدم. درس خوندن تو موسسه ی سجونگ آرزوی هر کسیه که کره ای داره یاد میگیره! و من کاااااااملا شانسی اعلامیه ش رو دیدم و لحظه آخری (3 شب آخرین مهلت) اقدام کردم و شد .... کلاس ها فعلا آنلاینه و من برای اینکه شانس شرکت بعدا تو کلاس های حضوری داشته باشم باید کنکور 1400 یا اصفهان قبول شم یا تهران :) خودم به شدتتتتت اصفهان رو دوست دارم! امیدوارم این جا قبول شم !

خلاصه که بلی این جریان این گونه بود.

انقدرررررر این روز ها سعی میکنم سرم رو شلوغ کنم که مهلت غم و غصه خوردن نداشته باشم و خوشبختانه موفق هم شدم. فقط شب به شب گوشیم رو چک میکنم  و تامام.

به شدت به تقدیر اعتقاد پیدا کردم ... به حکمت خدا ... خدا همه چی رو خوب میچینه در کنار هم ... بهم داره کمک میکنه خعلی خعلی ...

حرف که زیاد دارم ولی فعلا تا همین جا بسه :)

خوب خوب خوب از شماها چه خبر؟