سه شنبه ۲۷ فروردين ۹۸
راستش یه چیزی که چند روزه ذهنم رو درگیر کرده اینه!
این که تمام ما پشت کنکوری ها ( و کنکوری ها!) انتظار داریم زودتر ازین سد رد شیم و وارد فصل جدیدی از زندگی مون بشیم!
دقیقا مثل این می مونه که تو زمستون چشمامونو ببندیم و بشینیم یه گوشه زار بزنیم تا بهار بیاد! در صورتی که باید با سرمای زمستون بسازیم و از زیبایی هاش هم لذت ببریم!بهار هم به موقع خودش می رسه! صد البته که زیبایی های زیادی داره اما اون هم بی دردسر نیست ها! لاقل واسه آدمایی مثل من که آلرژی فصلی دارن و تو نواحیه فوق العاده بارونی زندگی می کنن! عملا امکان داره با ماتوی نخی و نازک تو هوای آفتابی بری بیرون و یه ساعت بعد مثله موش آب کشیده برگردی خونه!
میدونین چرا ما پشت کنکور میمونیم؟! چون به خودمون تلقین می کنیم که فقط باید زودتر ازین زمستون سرد و تاریک بگذریم تا به بهار برسیم! و خوب چون زمستون رو سپری و با تمام وجود تجربه نکردیم نمی تونیم وارد بهار بشیم! مثه این میمونه که یه نطفه بدون اینکه جنینی رو بگذرونه بخواد به دنیا بیاد!
و نکته ی دیگه این که کسی که یاد نگرفته باشه از زمستون لذت ببره هیچ وقت هم نمی تونه از بهار لذت ببره!
بیاین از زمستون و بهار و تمامی فصل های زندگی مون لذت ببریم...!
